Mom again in Ghana
Door: Florentine en Karin
Blijf op de hoogte en volg Michael en Florentine
20 November 2014 | Ghana, Techiman
Lieve allemaal,
Hoe gaat het met jullie in het koude Nederland?
Hier in het warme Ghana gaat alles prima!
Inmiddels zijn wij alweer anderhalve week aan het rondreizen en hebben we een hoop moois gezien en meegemaakt! Onze trip begon vorige week maandagochtend toen wij de bus vanuit Ullo naar Wa namen en vervolgens de bus vanuit Wa naar Kumasi waar we 10 uur later arriveerde. Na een nachtje goed slapen in een kingsize bed (weer eens wat anders dan ons 1,5 bedje;-) ) gingen we dinsdagochtend naar de Ghanese ambasade om ons visa te verlengen. Dit verliep gelukkig allemaal goed, we konden vrijdagochtend terug komen om ons visa op te halen. Om deze tijd op te vullen hebben wij ons drie dagen vermaakt aan een meer in de buurt van Kumasi: Lake Bosomtwe. Hier hebben we samen genoten van de mooie omgeving en lekker gerelaxed met een lekker drankje in de hangmat. Ook hebben we een mooie mountainbike tocht rond het meer gedaan.
Vrijdagochtend zijn we vervolgens terug gereisd naar Kumasi om ons visa op te halen. Met ons paspoort op zak zijn we in de trotro gestapt om na 4 uur opgevouwen te hebben gezeten in de trotro aan te komen in Koforidua. Koforidua is een stad die erg mooi ligt in de Ghanese jungle van cacao- en bananenbomen. Vanaf hier nog een overstap naar onze overnachtingsplaats voor die nacht: de Boti Falls. Omdat we pas ‘s avonds laat aankwamen bij de Boti Falls hebben we ‘s nachts alleen van het geluid van de watervallen mogen genieten en konden we ‘s ochtends de 2 super mooie en hoge watervallen bewonderen. Na dit bezoek zijn we door de bergen verder gereisd naar Accra.
Na een overnachting bij de FIC broeders in Accra was het zondag; de dag dat mijn moeder zal landen op Ghanese bodem. ‘s Ochtends zijn we samen met een Nederlandse FIC broeder mee geweest naar een kerkdienst. Hierbij hadden we de mazzel dat het een communiedienst was: de meisjes zagen eruit als bruidjes en de jongens als bruidegom. Heel bijzonder om dit mee te maken, het was echt een feestje. ‘s Middags hebben we nog afgesproken met Menence, het neefje van brother John die wij onze eerste week in Ullo hebben leren kennen. Samen met hem en een vriend hebben we heerlijk gegeten bij het veel te dure Golden Tulip hotel. Vervolgens pikte de chauffeur Simon ons op om naar het vliegveld te gaan om mijn moeder op te halen. Mijn moeder zal jullie hieronder verder vertellen over de afgelopen week:
Lieve allemaal, helemaal ben ik weer terug in Ghana. Wow ,wat een schitterend hartelijk,heet en groen land is dit! Laat ik bij het begin beginnen. Heel moeilijk vond ik het om iedereen en alles los te laten in Nederland, natuurlijk het meest mijn man! Toch eenmaal op Schiphol overwon de schitterende uitdaging.Ik mocht op reis naar Floor en Michael en samen met hen Ghana beleven!
Daar ik totaal geen adres had en in de avond op het vliegveld aankwam, heb ik gelijk na het landen Floor gebeld en ik was zoooo blij dat ze met Michael buiten op me stond te wachten!! Ik had me dus voor niks druk gemaakt. Heerlijk was het Floor en Michael te zien. Heel relaxed en stralend zagen ze eruit, helemaal aangepast aan alles hier.Ik werd door de drukte naar de auto geleid en onze 1e nacht was in het broederhuis. De broeders zaten in de huiskamer te wachten voor een drankje met ons, zeer gastvrij.
De eerste week is het de bedoeling om met leuke uitstapjes steeds meer naar het noorden te reizen en mijn 2e week zijn we dan in Ullo. De volgende dag gingen we naar Kumasi, een hele dag reizen in een taxi, 2 keer in een troto, een bestelbusje waar je opgepropt zit met 12 man en daarna 6 uur in een bus . Overal keiharde muziek en waanzinnig veel mensen. Schitterend om Floor te horen afdingen en Michael relaxed zien te betalen.Iedereen wil je hier helpen en bij mij was nog dat idiote wantrouwen wat hier totaal niet past. Niemand heeft slechte bedoelingen met je, ze willen je helpen en proberen vaak iets te verkopen maar als je nee schudt dan dringen ze ook niet aan.Als ze in de trotro iets eten dan bieden ze je ook gelijk iets aan.Ongelooflijk de mensen hebben hier echt veel minder maar zijn zo vriendelijk, behulpzaam en willen met je delen en vooral dat je het naar je zin hebt.
In de avond waren we in Kumasi,daar gegeten en om 20.00 lagen we op bed door de hitte en alle indrukken waren we echt gesloopt. De volgende dag zijn we naar father Josef gegaan in Bekwai, de wijze man waar Floor de 1e keer haar project samen met Andrea heeft gedaan.Bijzonder om deze man weer te mogen ontmoeten . Hij vertelde dat het voor ieder mens van belang is een slaapplaats , kleren en eten te hebben, maar dat wij de lat steeds hoger leggen en dat we merken als we aan de top zitten dat we dan even ongelukkig worden van niets doen ,net als iemand die niks heeft. Wat een wijsheid!Natuurlijk is de liefde het hoogste belang, liefde van de medemens en God.
Hierna zijn we naar het hand in hand project gegaan in Nkoranza,een schitterend dorpje speciaal voor gehandicapte kinderen. De enige plek voor hen in |Ghana en inmiddels zijn er 80 kinderen, ze begonnen met 12 kinderen.Het eerste wat Floor zei toen ze hier kwam was:ik word zo gelukkig als ik deze kinderen zie!!En inderdaad wat een liefde is hier, er wordt zoveel gelachen ! De oprichters een nederlandse tropenarts Ineke Bosman en haar amerikaanse joodse man Bob hebben we ontmoet en het zijn echt schitterende mensen.Het is hier echt een klein paradijsje. Ineke vertelde dat het niet makkelijk was om dit voor elkaar te krijgen maar je ziet haar nu stralend rondlopen.
We hebben vandaar uit een uitstap gemaakt naar een woud waar zowel de planten als de dieren beschermd worden en daar hebben we de aapjes gevoerd. Vandaag zijn we naar een waterval gegaan.
Het mooiste vind ik om te zien hoe Floor en Michael genieten van elkaar en alles samen regelen.Ze hebben zich totaal aangepast hier en laten alles komen zoals het komt.Ik ben zo blij dat ik ze gewoon mag volgen.Ik leer hier zoveel! Kleine kinderen lopen kilometers alleen en we rijden over zeer slecht begaanbare wegen, maar iedereen gaat in vertrouwen.Langzaamaan begin ik nu dit vertrouwen te krijgen en steeds speelt de melodie door mijn hoofd: Bless the Lord my soul en blessed thy holy name.
Wens jullie allen liefs toe en God bless!
Floor, Michael en Karin
Hoe gaat het met jullie in het koude Nederland?
Hier in het warme Ghana gaat alles prima!
Inmiddels zijn wij alweer anderhalve week aan het rondreizen en hebben we een hoop moois gezien en meegemaakt! Onze trip begon vorige week maandagochtend toen wij de bus vanuit Ullo naar Wa namen en vervolgens de bus vanuit Wa naar Kumasi waar we 10 uur later arriveerde. Na een nachtje goed slapen in een kingsize bed (weer eens wat anders dan ons 1,5 bedje;-) ) gingen we dinsdagochtend naar de Ghanese ambasade om ons visa te verlengen. Dit verliep gelukkig allemaal goed, we konden vrijdagochtend terug komen om ons visa op te halen. Om deze tijd op te vullen hebben wij ons drie dagen vermaakt aan een meer in de buurt van Kumasi: Lake Bosomtwe. Hier hebben we samen genoten van de mooie omgeving en lekker gerelaxed met een lekker drankje in de hangmat. Ook hebben we een mooie mountainbike tocht rond het meer gedaan.
Vrijdagochtend zijn we vervolgens terug gereisd naar Kumasi om ons visa op te halen. Met ons paspoort op zak zijn we in de trotro gestapt om na 4 uur opgevouwen te hebben gezeten in de trotro aan te komen in Koforidua. Koforidua is een stad die erg mooi ligt in de Ghanese jungle van cacao- en bananenbomen. Vanaf hier nog een overstap naar onze overnachtingsplaats voor die nacht: de Boti Falls. Omdat we pas ‘s avonds laat aankwamen bij de Boti Falls hebben we ‘s nachts alleen van het geluid van de watervallen mogen genieten en konden we ‘s ochtends de 2 super mooie en hoge watervallen bewonderen. Na dit bezoek zijn we door de bergen verder gereisd naar Accra.
Na een overnachting bij de FIC broeders in Accra was het zondag; de dag dat mijn moeder zal landen op Ghanese bodem. ‘s Ochtends zijn we samen met een Nederlandse FIC broeder mee geweest naar een kerkdienst. Hierbij hadden we de mazzel dat het een communiedienst was: de meisjes zagen eruit als bruidjes en de jongens als bruidegom. Heel bijzonder om dit mee te maken, het was echt een feestje. ‘s Middags hebben we nog afgesproken met Menence, het neefje van brother John die wij onze eerste week in Ullo hebben leren kennen. Samen met hem en een vriend hebben we heerlijk gegeten bij het veel te dure Golden Tulip hotel. Vervolgens pikte de chauffeur Simon ons op om naar het vliegveld te gaan om mijn moeder op te halen. Mijn moeder zal jullie hieronder verder vertellen over de afgelopen week:
Lieve allemaal, helemaal ben ik weer terug in Ghana. Wow ,wat een schitterend hartelijk,heet en groen land is dit! Laat ik bij het begin beginnen. Heel moeilijk vond ik het om iedereen en alles los te laten in Nederland, natuurlijk het meest mijn man! Toch eenmaal op Schiphol overwon de schitterende uitdaging.Ik mocht op reis naar Floor en Michael en samen met hen Ghana beleven!
Daar ik totaal geen adres had en in de avond op het vliegveld aankwam, heb ik gelijk na het landen Floor gebeld en ik was zoooo blij dat ze met Michael buiten op me stond te wachten!! Ik had me dus voor niks druk gemaakt. Heerlijk was het Floor en Michael te zien. Heel relaxed en stralend zagen ze eruit, helemaal aangepast aan alles hier.Ik werd door de drukte naar de auto geleid en onze 1e nacht was in het broederhuis. De broeders zaten in de huiskamer te wachten voor een drankje met ons, zeer gastvrij.
De eerste week is het de bedoeling om met leuke uitstapjes steeds meer naar het noorden te reizen en mijn 2e week zijn we dan in Ullo. De volgende dag gingen we naar Kumasi, een hele dag reizen in een taxi, 2 keer in een troto, een bestelbusje waar je opgepropt zit met 12 man en daarna 6 uur in een bus . Overal keiharde muziek en waanzinnig veel mensen. Schitterend om Floor te horen afdingen en Michael relaxed zien te betalen.Iedereen wil je hier helpen en bij mij was nog dat idiote wantrouwen wat hier totaal niet past. Niemand heeft slechte bedoelingen met je, ze willen je helpen en proberen vaak iets te verkopen maar als je nee schudt dan dringen ze ook niet aan.Als ze in de trotro iets eten dan bieden ze je ook gelijk iets aan.Ongelooflijk de mensen hebben hier echt veel minder maar zijn zo vriendelijk, behulpzaam en willen met je delen en vooral dat je het naar je zin hebt.
In de avond waren we in Kumasi,daar gegeten en om 20.00 lagen we op bed door de hitte en alle indrukken waren we echt gesloopt. De volgende dag zijn we naar father Josef gegaan in Bekwai, de wijze man waar Floor de 1e keer haar project samen met Andrea heeft gedaan.Bijzonder om deze man weer te mogen ontmoeten . Hij vertelde dat het voor ieder mens van belang is een slaapplaats , kleren en eten te hebben, maar dat wij de lat steeds hoger leggen en dat we merken als we aan de top zitten dat we dan even ongelukkig worden van niets doen ,net als iemand die niks heeft. Wat een wijsheid!Natuurlijk is de liefde het hoogste belang, liefde van de medemens en God.
Hierna zijn we naar het hand in hand project gegaan in Nkoranza,een schitterend dorpje speciaal voor gehandicapte kinderen. De enige plek voor hen in |Ghana en inmiddels zijn er 80 kinderen, ze begonnen met 12 kinderen.Het eerste wat Floor zei toen ze hier kwam was:ik word zo gelukkig als ik deze kinderen zie!!En inderdaad wat een liefde is hier, er wordt zoveel gelachen ! De oprichters een nederlandse tropenarts Ineke Bosman en haar amerikaanse joodse man Bob hebben we ontmoet en het zijn echt schitterende mensen.Het is hier echt een klein paradijsje. Ineke vertelde dat het niet makkelijk was om dit voor elkaar te krijgen maar je ziet haar nu stralend rondlopen.
We hebben vandaar uit een uitstap gemaakt naar een woud waar zowel de planten als de dieren beschermd worden en daar hebben we de aapjes gevoerd. Vandaag zijn we naar een waterval gegaan.
Het mooiste vind ik om te zien hoe Floor en Michael genieten van elkaar en alles samen regelen.Ze hebben zich totaal aangepast hier en laten alles komen zoals het komt.Ik ben zo blij dat ik ze gewoon mag volgen.Ik leer hier zoveel! Kleine kinderen lopen kilometers alleen en we rijden over zeer slecht begaanbare wegen, maar iedereen gaat in vertrouwen.Langzaamaan begin ik nu dit vertrouwen te krijgen en steeds speelt de melodie door mijn hoofd: Bless the Lord my soul en blessed thy holy name.
Wens jullie allen liefs toe en God bless!
Floor, Michael en Karin
-
20 November 2014 - 19:02
Miranda:
Wauw wat een prachtig verhaal weer. Leuk om ook van jouw te horen Karin hoe het daar is! Ik wens jullie een mooie periode met elkaar, maar vooral ook Gods zegen. Dikke knuffel Miranda -
20 November 2014 - 19:29
Wouter:
Hoewel dat een uitermate slechte eigenschap is, ben ik 'stiekem' een beetje jaloers. Jaloers op alles wat jullie zien en beleven, op de ontmoetingen, op de herbezinning, op de mogelijkheden om een bescheiden bijdrage aan diverse projecten te leveren, op het warme weer (en natuurlijk op het feit dat Flo en Michael wel en ik niet van Karin's gezelschap kunnen genieten)!
Zonder gekheid, het is goed dit alles te lezen en op deze manier mee te beleven. Geniet nog volop van wat er allemaal op jullie weg komt en ... be blessed bij G'd Almighty!
Liefs, (schoon)pa / Wouter -
20 November 2014 - 19:50
Jenneke:
Wauw.... super foto's! wat zien jullie er goed uit!! Ik mis alleen je buikje mike!;) grapje!!
het klinkt super! Leuk dat mama er nu ook is en jullie lekker met z'n 3e kunnen gaan genieten! Ik hou die oude man wel in de gaten;)
Ga nog heerlijk genieten...de tijd gaat zo snel! Ben stiekem ook wel weer blij als jullie gezellig weer thuis zijn!
Tot snel! Dikke knuffel! -
20 November 2014 - 19:57
Andrea:
Hahahaha het verhaal is bijna net zo leuk als de bovenstaande reacties van de familie thuis ;)
Wat een leuke dingen hebben jullie beleefd zeg, en herkenbaar ook.. Het lake en de aapjes! Genieten lieverds, en mama Karin een hele bijzondere reis gewenst!
Liefs xx Andrea -
20 November 2014 - 21:55
De Bouckies :
Lieve Floor, Michael en Karin,
Wat leuk om weer te lezen, Fijn dat jullie het zo naar jullie zin hebben. Nog veel plezier en geniet van elkaar.
Xxxxs -
20 November 2014 - 22:09
Helen:
Hallo Floor, Michael en Karin,
wat een schitterende foto's en een pracht omgeving.
Nog veel plezier en tot gauw
Helen -
20 November 2014 - 22:40
Carla :
Heerlijk, al die verhalen! En de foto's zijn prachtig, wat is het er mooi! Geniet van deze tijd met elkaar en zuig alles in je op! -
20 November 2014 - 22:40
Martin:
wat gaaf wat jullie allemaal meemaken! En wat een leuke foto's.
Veel plezier samen daar, maak er wat wat moois van
-
20 November 2014 - 22:50
Yvonne:
Dag Karin, Floor en Michael,
Wat super te lezen over je aankomst en vervolgtrip naar Floor en Michael en dat het daar zo fijn en vooral warm is. Hier is het maar grijs en hebben we de zon niet gezien vandaag en gisteren ook niet. Vanavond Pater Jos Moons gehoord en met ons 20 mensen hebben we een heel fijne avond gehad. Goed gesproken, fijn gebeden en het was heel bijzonder. Hij is een vriend van Iwan Ossewijer en spreekt heel eenvoudig, maar heel aangrijpend. Ja, heel bijzonder.
Heb jij nog veel plezier Karin en geniet en vanavond een extra gebed voor jullie drie en het werk dat jullie doen voor het dorp in Ghana waar jullie zijn. God Bless.
Yvonne -
21 November 2014 - 07:14
Marcel Van Kampen:
Wouw Karin wat gaaf dat je daar nu bent! En wat neem je me weer mee in je prachtige verhaal. Ik zie je al staan daar zonder adres!! Ik vind het zo fijn om jullie op deze manier volgen. Groetjes aan jullie allemaal, wens jullie Gods Zegen en nabijheid. En natuurlijk speciaal voor Karin een dikke knuffel!
Lieve groet, Marcel -
21 November 2014 - 10:38
Jan De Landmeter:
Mooi en aangrijpend verslag. Mooi om te lezen hoe de mensen, ondanks al hun zorgen, daar nog met elkaar en met "vreemden" omgaan. Kunnen wij in ons vaak "kille"(figuurlijk gesproken, want ondanks dat het al eind november is, is de temperatuur niet verkeerd op dit moment-blauwe lucht en zonnetje) land een voorbeeld aan nemen. -
21 November 2014 - 11:09
Zita:
Wat een geweldig stuk om te lezen. Wat hebben jullie weer een hoop mooie dingen meegemaakt, ik hoop dat er nog heel veel mogen volgen. Gelukkig is Karin veilig aangekomen bij jullie... Ik wil jullie nog een hele mooie tijd toewensen. Heel veel mooie momenten en dagen. Ga er van genieten met elkaar! Voor je het weet zijn de dagen om.. Ook al hoop ik dat stiekem ook wel een beetje, want we missen jullie. Mooie foto's ook weer, alleen maar trotse en blije gezichten... Dan is alles weer goed. Een hele dikke knuffel en fijn om jullie mooie verhaal weer te lezen.. En niet te vergeten de mooie foto's! Geniet xxxx -
22 November 2014 - 15:39
Henk En José:
Dag lieve Floor, Michael en Karin,
Wat leuk om van jullie te horen. Vind het dapper hoor Karin, niet eens een adres weten, maar het past wel bij je, ga in vertrouwen.
Ik zou de zenuwen hebben. Eerst al vliegen en dan maar hopen dat je opgehaald wordt.
Maar het is goed gegaan en wat heerlijk dat jullie nu samen kunnen genieten van het moois dat Ghana te bieden heeft.
Het verhaal over het dorp waar alleen gehandicapte kinderen wonen, spreekt ons natuurlijk zeer aan. En ik kan me voorstellen dat Floor er vrolijk van wordt. Want vooral kinderen met het down syndroom zijn zeer vrolijk.
Wij kregen daar ook een stukje van mee hier in Nederland, in het programma van Johnny de Mol en Guus Meeuwis. Zij waren op Spelderholt, een opleidingsinstituut voor gehandicapten, waar ook Harm, de zoon van onze vrienden verblijft. Geweldig om te zien hoeveel pret ze hebben.
Karin, geniet van je verblijf daar en natuurlijk ook Michael en Floor nog een fijne tijd.
Be blesses en go with God,
-
25 November 2014 - 11:27
(0) Pa Toet En Janie:
Lieve allemaal
Heerlijk om te lezen dat het allemaal goed gaat met het trio in Ghana. Een genot om te lezen hoe jullie genieten van het Land maar ook van elkaar.
Wij hopen dat het daar in Ghana nog even zo door mag gaan maar verlangen er ook erg naar het trio weer bij ons te hebben.
Liever groeten. -
25 November 2014 - 15:53
Floor DARE2GO:
Hoi Floor en Michael,
Nog maar een paar weken in het mooie Ghana, en dan zit jullie avontuur er al weer op. Ik lees dat jullie genieten van alles daar, en het kunnen delen met bijzondere mensen. Heb nog een mooie tijd, en dan zien we elkaar weer in Nederland. Maar voor nu: enjoy beautiful Ghana! Groetjes Floor -
27 November 2014 - 03:53
Wilma:
Lieverds,
Het voelt goed jullie belevenissen mee te beleven.
Geniet vooral van en met elkaar.
Big hug..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
