Ghanese Chaos
Door: Florentine
Blijf op de hoogte en volg Michael en Florentine
18 September 2014 | Ghana, Tamale
Lieve allemaal,
Hierbij ons eerste verslag vanuit Ghana. We schrijven dit verslag vanuit een internetcafé in het stadje Wa (waar inmiddels onze beide email accounts zijn geblokkeerd aangezien Microsoft het niet erg waarschijnlijk vindt dat wij vanuit Ghana inloggen). Wa ligt helemaal in het Noorden van Ghana.
Laten we eerst even terug gaan naar het begin van onze reis. Afgelopen maandag zijn wij naar Accra gevlogen, de hoofdstad van Ghana. Na een lange rij bij de douane konden we onze koffers oppikken en werden we opgehaald door de vriendelijke chauffeur Simon. Simon bracht ons naar de FIC brothers waar wij 2 nachten bij mochten logeren. Rijden op 2 banen tegelijk, rechts inhalen, toeteren als je er langs wilt: het kan hier allemaal en gaat elke keer net aan goed! De volgende dag heeft Simon ons rondgeleid in Accra. Erg leuk om deze stad te zien: overall kleine winkeltjes, allemaal mensen die met spullen op het hoofd door het verkeer heen rennen om dingen te verkopen en moeders met babietjes op de rug. Michael zijn eerste indruk is: chaos. Hij schrijft zelf: Ik moest erg wennen aan de chaos van alle mensen, auto’s en motoren om ons heen. Ook de manier van rijden: alles door elkaar heen en altijd toeteren. Zelf lijk ik de Afrika modus weer te hebben omgezet en kan ik erg genieten van deze chaos. In Accra hebben we een museum bezocht en zijn we naar de markt geweest. ‘s Avonds gingen we vroeg ons bed in omdat we de volgende morgen om 4.30 uur opgehaald zouden worden door Simon die ons naar het vliegveld zou brengen. Simon was inderdaad netjes om 4.30 uur bij ons en bracht ons naar het vliegveld. Bij het vliegveld kwamen er direct een aantal mannen op ons afgerend die maar wat graag onze koffers wilde tillen, natuurlijk tegen een leuke vergoeding. Eigenlijk is het geen keuze want je koffer wordt gewoon uit je handen gerukt maar vervolgens wel netjes gebracht waar je moet zijn.
De 1 uur durende vlucht naar Tamale vond ik totaal geen pretje, het opstijgen ging met schudden en stoten. Gelukkig had ik mijn lieve man naast mij die op mijn vraag, of hij niet bang was, erg relaxt antwoordde met: tja, je kunt er nu toch niet meer uit. Gelukkig stonden we na een uurtje weer veilig met beide benen op de grond. Brother John die onze projectleider is kwam ons (na ongeveer een uurtje wachten) ophalen van het vliegveld in Tamale. Hier vandaan gingen we met de auto naar Wa maar niet voordat we een stop hadden gemaakt bij een winkel in Tamale waar ze allerlei Westerse pruducten verkopen. Hij heeft hier vanalles voor ons gekocht (musli, koffie, melk, chocomelk, mayonaise) voor veel te veel geld. We voelden ons hier wel een beetje bezwaard over maar lieten het maar even over ons heen komen. We vervolgde onze weg na Wa. Als totale verrassing maakte we een tussenstop bij Mole, dat is een National Park dat op de route ligt van Tamale naar Wa. Er stapte een gids bij ons in de auto waarmee we het park in gingen. Op onze tweede dag in Ghana hebben we al olifanten mogen spotten, whauw wat een mooie en grote dieren zijn dat! Ondanks het feit dat we super moe waren was dit een erg mooie belevenis. Na ongeveer 8 uur reizen kwamen we aan in Wa. Hier hebben we eerst een tussenstop gemaakt bij een restaurantje. We kregen hier allebei een rijstbal in een soepje en voor Michael kip erbij. Opzich was dit wel prima te eten maar wel erg veel. Na het eten heeft Brother John ons naar de andere FIC brothers gebracht waar we 2 dagen zullen verblijven. Tot onze verbazing vertelde Brother John ons dat we over 2 uurtjes weer zouden eten. Dit eten viel bij ons wat minder in de smaak. Helaas zat er veel vlees doorheen waardoor ik erg heb lopen vissen, misschien niet erg beleefd maar daar moet ik nog even een weg in vinden. Michael zijn ervaring tot nu toe beschrijft hij als: Het is wel wennen om Engels te praten. Tot nu toe hebben we best veel gezien dat was heel mooi (National Park) maar soms ook heel slecht (hoe sommige mensen wonen). Heel indrukwekkend allemaal.
Vandaag heeft Brother John ons het health Centre laten zien waar hij directeur van is. We worden straks weer door hem opgehaald waarna we (na de tropische regenbui die wij nu van achter het glas zien) weer naar hetzelfde restaurantje als gisteren zullen gaan. Morgen zullen we doorreizen naar Ullo, dat is de plaats waar we ons de komende maanden zullen vestigen.
Helaas kunnen we nu nog geen foto’s op de computer zetten omdat we door dit onverwachtse bezoek aan het internetcafe geen kabeltje hebben meegenomen.
Liefs,
Michael en Florentine
Hierbij ons eerste verslag vanuit Ghana. We schrijven dit verslag vanuit een internetcafé in het stadje Wa (waar inmiddels onze beide email accounts zijn geblokkeerd aangezien Microsoft het niet erg waarschijnlijk vindt dat wij vanuit Ghana inloggen). Wa ligt helemaal in het Noorden van Ghana.
Laten we eerst even terug gaan naar het begin van onze reis. Afgelopen maandag zijn wij naar Accra gevlogen, de hoofdstad van Ghana. Na een lange rij bij de douane konden we onze koffers oppikken en werden we opgehaald door de vriendelijke chauffeur Simon. Simon bracht ons naar de FIC brothers waar wij 2 nachten bij mochten logeren. Rijden op 2 banen tegelijk, rechts inhalen, toeteren als je er langs wilt: het kan hier allemaal en gaat elke keer net aan goed! De volgende dag heeft Simon ons rondgeleid in Accra. Erg leuk om deze stad te zien: overall kleine winkeltjes, allemaal mensen die met spullen op het hoofd door het verkeer heen rennen om dingen te verkopen en moeders met babietjes op de rug. Michael zijn eerste indruk is: chaos. Hij schrijft zelf: Ik moest erg wennen aan de chaos van alle mensen, auto’s en motoren om ons heen. Ook de manier van rijden: alles door elkaar heen en altijd toeteren. Zelf lijk ik de Afrika modus weer te hebben omgezet en kan ik erg genieten van deze chaos. In Accra hebben we een museum bezocht en zijn we naar de markt geweest. ‘s Avonds gingen we vroeg ons bed in omdat we de volgende morgen om 4.30 uur opgehaald zouden worden door Simon die ons naar het vliegveld zou brengen. Simon was inderdaad netjes om 4.30 uur bij ons en bracht ons naar het vliegveld. Bij het vliegveld kwamen er direct een aantal mannen op ons afgerend die maar wat graag onze koffers wilde tillen, natuurlijk tegen een leuke vergoeding. Eigenlijk is het geen keuze want je koffer wordt gewoon uit je handen gerukt maar vervolgens wel netjes gebracht waar je moet zijn.
De 1 uur durende vlucht naar Tamale vond ik totaal geen pretje, het opstijgen ging met schudden en stoten. Gelukkig had ik mijn lieve man naast mij die op mijn vraag, of hij niet bang was, erg relaxt antwoordde met: tja, je kunt er nu toch niet meer uit. Gelukkig stonden we na een uurtje weer veilig met beide benen op de grond. Brother John die onze projectleider is kwam ons (na ongeveer een uurtje wachten) ophalen van het vliegveld in Tamale. Hier vandaan gingen we met de auto naar Wa maar niet voordat we een stop hadden gemaakt bij een winkel in Tamale waar ze allerlei Westerse pruducten verkopen. Hij heeft hier vanalles voor ons gekocht (musli, koffie, melk, chocomelk, mayonaise) voor veel te veel geld. We voelden ons hier wel een beetje bezwaard over maar lieten het maar even over ons heen komen. We vervolgde onze weg na Wa. Als totale verrassing maakte we een tussenstop bij Mole, dat is een National Park dat op de route ligt van Tamale naar Wa. Er stapte een gids bij ons in de auto waarmee we het park in gingen. Op onze tweede dag in Ghana hebben we al olifanten mogen spotten, whauw wat een mooie en grote dieren zijn dat! Ondanks het feit dat we super moe waren was dit een erg mooie belevenis. Na ongeveer 8 uur reizen kwamen we aan in Wa. Hier hebben we eerst een tussenstop gemaakt bij een restaurantje. We kregen hier allebei een rijstbal in een soepje en voor Michael kip erbij. Opzich was dit wel prima te eten maar wel erg veel. Na het eten heeft Brother John ons naar de andere FIC brothers gebracht waar we 2 dagen zullen verblijven. Tot onze verbazing vertelde Brother John ons dat we over 2 uurtjes weer zouden eten. Dit eten viel bij ons wat minder in de smaak. Helaas zat er veel vlees doorheen waardoor ik erg heb lopen vissen, misschien niet erg beleefd maar daar moet ik nog even een weg in vinden. Michael zijn ervaring tot nu toe beschrijft hij als: Het is wel wennen om Engels te praten. Tot nu toe hebben we best veel gezien dat was heel mooi (National Park) maar soms ook heel slecht (hoe sommige mensen wonen). Heel indrukwekkend allemaal.
Vandaag heeft Brother John ons het health Centre laten zien waar hij directeur van is. We worden straks weer door hem opgehaald waarna we (na de tropische regenbui die wij nu van achter het glas zien) weer naar hetzelfde restaurantje als gisteren zullen gaan. Morgen zullen we doorreizen naar Ullo, dat is de plaats waar we ons de komende maanden zullen vestigen.
Helaas kunnen we nu nog geen foto’s op de computer zetten omdat we door dit onverwachtse bezoek aan het internetcafe geen kabeltje hebben meegenomen.
Liefs,
Michael en Florentine
-
18 September 2014 - 14:13
Andrea:
Wat een belevenissen in de eerste paar dagen! En wat schrijf je ontzettend leuk! ik kan me nu pas voorstellen hoe het voor de thuisblijvers is om deze verhalen te mogen lezen, genieten! Hebben jullie al een lokaal pizza restaurantje gevonden ;)
Ik wacht met smart op jullie volgende verhaal! Geniet ervan lieverds. X -
18 September 2014 - 14:27
Jenneke:
Waauuww... wat hebben jullie al een hoop beleefd in een paar dagen!! Ik vind het super knap wat jullie doen/gaan doen!! Ben trots op jullie!! Ben benieuwd naar de rest van jullie avonturen!!
Heel veel liefs vanuit Lisse!! -
18 September 2014 - 15:11
Karin:
wow, gaaf om jullie verslag te lezen en nu al olifanten gezien,kicken!!!
heel veel liefs mama -
18 September 2014 - 16:35
Brother Jasper:
Klinkt super... Hebben ze ook een playstation daar voor fifa 2015?
Haha mooie avonturen zus en zwager. Ga ervan genieten.
Jasper -
18 September 2014 - 18:38
Yvonne:
Wat een reis Floor en Michael. Zoals ik al eerder zei: bewondering!. Houd je aan je plannen en doorzetten en met Hulp van Boven zal het vast allemaal goed gaan. Zorg voor elkaar en geniet van alle pracht om je heen. Yvonne -
18 September 2014 - 18:58
Henk En José :
Wat een belevenissen in een paar dagen. Kan me voorstellen Michael dat die overgang best enorm is. Wat zal je het rustig vinden op de Nederlandse wegen.
Een mooie tijd gewenst.
Liefs Henk en José -
18 September 2014 - 20:56
Arja Luijk De Kreij:
inlog naam was even fout gegaan maar ach ja dat went ook het werkt. Mooi om te lezen en wat een belevenissen al zie uit naar het volgende verslag + foto's liefs Arja -
18 September 2014 - 22:06
Marcel Van Kampen :
Wat hebben jullie al veel meegemaakt echt geweldig.
Ja en zeker de Olifanten lijkt mij super cool!
Kijk uit naar jullie volgende verslag!
Groetjes, M&M -
18 September 2014 - 22:14
Jacqueline Spaans:
Hoi, wat maken jullie allemaal mee zeg, probeer er ook gewoon lekker van te genieten. Jullie zullen ook nog genoeg minder mooie dingen zien, maar heb bewondering voor wat jullie gaan doen. Succes ermee, veel liefs, Jacqueline -
19 September 2014 - 10:31
A.Toet:
Hallo Michael en Floor
Het lijkt wel of wij er zelf bij zijn, zoals jullie alle opgedane ervaringen op papier zetten. Wat een spanningen allemaal ,maar gelukkig gaat het allemaal goed. Wij zijn benieuwd naar de verdere avonturen,
Veel liefs en hartelijke groeten Janie en Opa. -
19 September 2014 - 21:22
Jan En Adriana Wuister:
Hoi Floor en Michael,
Een hele goede reis in Ghana toegewenst. Jullie vader heeft de link hierheen doorgestuurd, dus wij blijven op de hoogte. Erg leuk om een beetje mee te reizen zo.
Veel succes!
Adri en Jan -
20 September 2014 - 03:08
Zita:
Hoi lieverds, wauw wat een geweldig verhaal om te lezen en wat een mooie dingen allemaal. Ik wens jullie heel veel plezier.. Ga er van genieten. Ben benieuwd naar al jullie mooie belevenissen. Geniet ervan! Fijn dat alles goed gaat. Een hele dikke knuffel en wacht op jullie volgende mooie verhaal :) xxxxx -
20 September 2014 - 17:59
Theo En Ellie:
Hallo Michael en Floor.
Teneerste een mooi en duidelijk verslag van jullie eerste dagen in Ghana.Ja dat reizen daar zal wel iets minder zijn dan hier maar alles went hoor.Wij gaan jullie volgen de komende maanden en hopen dat alles goed en gezellig verloopt. Veel plezier vanuit Lisse. Groetjes -
20 September 2014 - 21:03
Sylvia:
Hoi Floor en michael
Wat een verhaal, leuk om jullie te volgen.
Groetjes Sylvia -
21 September 2014 - 12:24
W.v.Reine:
Hallo Floor en Michael
Wat goed dat jullie ook het moois wat Afrika te bieden heeft gezien hebben, en dat al in de eerste dagen van jullie verblijf.
Jullie zullen zeker ook minder leuke dingen zien, maar daarom hebben jullie toch het besluit genomen
om mensen te helpen.
Geniet van dit avontuur, ook al zal het soms moeilijk zijn.
Samen ben je sterk.
Heel veel liefs Oma en Opa
,
-
21 September 2014 - 16:12
Corry En Gerard Open Hof:
Hallo Floor en Micheal
Wat hebben jullie al veel beleefd. Een goede tijd i Ghana, we blijven jullie volgen
Groetjes -
21 September 2014 - 16:40
Karin:
Lieve Floor en Michael
Jullie belden om te zeggen dat de omstandigheden daar echt heel primitief zijn en dat het projekt al een week stil ligt omdat er geen stroom is en de weduwen er dus niet zijn.
Ik hoop zo dat er weer snel stroom is zodat jullie daadwerkelijk aan de slag kunnen gaan!
heel veel moed en vertrouwen toegewenst
liefs mama -
21 September 2014 - 18:48
Jan De Landmeter:
Hallo Florentine en Michael. Leuk verslag om te lezen. Al veel indrukken in de eerste dagen. Veel suc6 tijdens jullie tijd in Ghana. Zie uit naar het volgende verslag. -
22 September 2014 - 03:49
Wilma:
Lieve schatten, dit verhaal leest weer heerlijk weg en smaakt duidelijk naar meer !
Hou jullie sterk! Jullie zijn in mijn gedfachten ! alle liefs -
24 September 2014 - 17:14
Andries:
Dierbare Floor en Michael,
Wat een indrukken in zo'n korte tijd. Wens jullie een kostbare tijd met elkaar, maar ook samen met God.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
